... i ciągle upadam z wielkim hukiem. Wstaję, poturbowana, cała obolała, i co? I nic, znów robię to samo, powtarzam te same błędy.

I tylko mam jedną nadzieję - że Ty masz do mnie więcej cierpliwości niż ludzie wokół mnie. Oni już ją stracili.

Prawdziwa ludzka przyjaźń nie istnieje, chyba to mi chcesz powiedzieć?

Albo, że ja na nią nie zasługuję?

Albo, że ja jej nie potrzebuję?

Albo, że oni nie potrzebują mojej przyjaźni?

Tak czy owak, Adwent to dobra okazja, by znów zacząć od nowa...