Działanie Boga w naszym życiu możemy porównać do nawigacji GPS. Gdzie byśmy nie pobłądzili ten przydatny aparacik próbuje skierować nas na właściwą drogę. Krążymy, nie znając właściwego kierunku, a miły głos cierpliwie nas poucza: "skręć w prawo" "jedź prosto". Jednak i te wspaniałe urządzenia zawodzą. Nie biorą pod uwagę najnowszych zmian w terenie, zamkniętych dróg, objazdów. I mogą nas wywieść na manowce.

Za to Boża nawigacja jest doskonała, nieomylna. Zawsze znajdzie właściwy kierunek i sposób wydostania się ze ślepej uliczki. To czasem może potrwać, zależy, jak bardzo zapuściliśmy się (na własne życzenie) w bagniste, dziwacznie pokręcone boczne drogi. Trzeba tylko jednego - zaufać  tej Bożej nawigacji, pozwolić się prowadzić. Ale w tym właśnie szkopuł, że nie dowierzamy temu prowadzeniu, za wszelką cenę próbujemy na własną rękę dotrzeć do celu. Ale nawet wtedy, gdy odtrącamy tę pomoc z Nieba, Bóg ze swoją nawigacją czeka, gotów wyprowadzić nas z najbardziej zawiłych i poplątanych życiowych ścieżek.