Coraz bardziej doskwiera mi samotność. Wiem, wiem- to moja wina. To ja nie szukałam przyjaciół, po prostu nie chciałam w imię „przyjaźni” opowiadać się za kimś a przeciwko komuś. No to mam za swoje...

Ale przecież chyba każdy człowiek potrzebuje prawdziwego przyjaciela, przed którym mógłby się wyżalić, który by go pocieszył... A może już za późno dla mnie, może w moim wieku już nie rodzą się prawdziwe ludzkie przyjaźnie?