Mt 18,15–20


Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Gdy twój brat zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków opierała się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi. A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik.
Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie roz­wiązane w niebie.
Dalej zaprawdę powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich”.
 

            Ewangelia o wspólnocie.

Grzech jednego jest problemem całej wspólnoty i to ona jest ostatecznie sędzią grzesznika, a ostateczną karą jest wykluczenie z niej. Mój grzech jest problemem całego Kościoła , a grzechy innych są też moim problemem. To nie tylko sprawa między mną a Bogiem.

            Wykluczenie z Kościoła uniemożliwia udział we wspólnotowej modlitwie, a więc w modlitwie z udziałem Jezusa. Grzesznik zostaje sam.