Kolejny wiersz napisany "swego" czasu.

Jesień Życia- starsi powiadają,

lecz inna jesień nam przysłaniają;

gdy serce druha w życiu nie ma

a za jego oknami pełne wiadro wzbiera...

smutnych kropel samotności życia.

 

Nie widać słońca, nie widac uśmiechu-

wszędzie liście,

a gdzie zieleń droga,

nad którą płynie błękitna woda.

Powrócić się chce do wiosny zywota, 

lecz trzeba czekać na trochę słońca.

 

Jest w tym jednak iskierka nadziei po tej jesieni,

nie ma zimy srogiej i obumarcia.

Nadejdzie tylko wiosna cała

w pełnej okazalości,

kiedy pęki zapuści drzewo radości.