Kardynał ten już kiedyś poradził królowi Belgii, aby podpisał ustawę aborcyjną w 1990 roku, znany jest też z zalecania ofiarom seksualnego molestowania przez duchownych, aby milczeli, a także z odmowy zabronienia używania pornograficznych, materiałów "edukacyjnych" w belgijskich szkołach katolickich.

1

Ujawniono w tym tygodniu, że belgijski kardynał Danneels kiedyś napisał list do rządu Belgii popierający prawodawstwo dla homoseksualnych "małżeństw", ponieważ zakończyła ona „dyskryminację osób LGBT”.

Kardynał ten już kiedyś poradził królowi Belgii, aby podpisał ustawę aborcyjną w 1990 roku, znany jest też z zalecania ofiarom seksualnego molestowania przez duchownych, aby milczeli, a także z odmowy zabronienia używania pornograficznych, materiałów "edukacyjnych" w belgijskich szkołach katolickich.

Powiedział kiedyś, że homoseksualne "małżeństwa" to "pozytywny rozwój", choć starał się odróżnić taką unię od rozumienia małżeństwa przez Kościoł.

Według mającej się pojawić autoryzowanej biografii kardynała, której współautorem jest Jürgen Mettepenningen, były rzecznik abp Andre Joseph Leonarda, i Karim Schelkens, historyk Kościoła i teologa, kardynał wyraził zadowolenie nad zniknięciem" dyskryminacji "przeciw parom LGBT po uchwaleniu przepisów zatwierdzających homoseksualne" małżeństwo "w 2003 roku.

Autorzy biografii, które zostanie opublikowana 29 września, ujawniają, że kardynał napisał list w dniu 28 maja 2003 roku do ówczesnego premiera Belgii Guy Verhofstadta, który w tym czasie tworzył swój drugi rząd.

W liście, kardynał napisał przychylnie o "jednym z ostatnich osiągnięć pierwszych rządów Verhofstadta w sprawie zatwierdzenia statutu prawnego dla stabilnej relacji pomiędzy partnerami tej samej płci." Rząd Verhofstadt wprowadził homo-małżeństwo w Belgii w 2003 roku.

"Kardynał chciał zakończyć różnicowanie pomiędzy małżeństwami heteroseksualnymi i homoseksualnymi, które miały związek długoterminowy," piszą autorzy biografii. "Ale nie powinno być zamieszania dotyczącego używania terminu" małżeństwo ".

Zapytany o list prezydent Belgii Verhofstadt powiedział, że nie pamięta go, ale dodał: "Nigdy nie miałem żadnych problemów z kardynałem. Nasza relacja była dobra."

Pod przewodnictwem Verhofstadta, od 1999 do 2007 roku, rząd belgijski przeforsował nie tylko „małżeństwo” tej samej płci, ale także przepisy dotyczące eutanazji, eksperymentów na ludzkich embrionach i IVF.

Pomimo słabych osiągnięć Kościoła belgijskiego w walce przeciw tym prawom i pomimo rozmiarów Belgii będącej znacznie mniejszą niż wiele krajów afrykańskich, które mają jedynie jednego delegata, reprezentujący Belgię kardynał Danneels, 82, będzie jednym z trzech belgijskich prałatów biorących udział w Synodzie w październiku.

Watykan nadał kardynałowi dużą wagę. Danneels jest drugim w zakresie danego mu znaczenia z 45 delegatów wybranych osobiście przez papieża Franciszka do udziału w zbliżającym się spotkaniu. Wziął również udział w zeszłorocznym Nadzwyczajnym Synodzie jako delegat papieski.

Na spotkaniu dotyczącym książki w Brukseli w tym tygodniu, kardynał powiedział, że był częścią tajnego klubu kardynałów sprzeciwiających się papieżowi Benedyktowi XVI.

Nazwał ten klub "mafią", która nosiła nazwę St. Gallen. Grupa chciała osiągnąć drastyczne reformy Kościoła, aby stał się "znacznie bardziej nowoczesny", a Kardynał Jorge Bergoglio miał je wprowadzać jako głowa Kościoła. Grupa, w której skład również wchodzi Walter Kasper i niedawno zmarły jezuicki kardynał Carlo Maria Martini, została również udokumentowana w biografii papieża Franciszka napisanej przez Austena Ivereigha pod tytułem „Wielki Reformator”.

Źródła:

http://www.ncregister.com/blog/edward-pentin/cardinal-danneels-part-of-mafia-club-opposed-to-benedict-xvi/#ixzz3mkCYeMh

https://www.youtube.com/watch?v=4uv7Xh0upPg

Diabeł nie tylko dostał się do Kościoła, lecz obecnie przewodniczy w jego naradach i synodach. Nawet ma takie samo ubranko jak większość hierarchów. Ale musi jeszcze trochę uśmiech poćwiczyć, bo mu obmierzłość wyłazi uszami, nosem i bokobrodami.

Obrzydliwość.

Czy polscy i afrykańscy biskupi wystarczą, aby uratować Kościół katolicki?