Z utęsknieniem czekam na dzień, kiedy ta sprytna protestancka sekta rozleci się jak dom z kart. Wówczas będzie można założyć od nowa kościół katolicki w tym durnym kraju.

1

Rolla niemieckich biskupów w dekonstrukcji katolicyzmu jest niewątpliwie największa na świecie.  Praktycznie każdego dnia atakują oni osobiście lub poprzez stowarzyszone media lub różne związki „katolickie” naukę Kościoła i Ewangelię.

Wczoraj niemiecki kardynał Lehmann wyraził żądanie większej samodzielności kosciołów lokalnych w różnych krajach i tym samym dalszego oddalenia się od Watykanu. Biskupi niemieccy nigdy nie formułują takich żądań jakoby płynących z ich strony. Zawsze sprytnie podszywywają się pod wszelkie kościoły i udają, że reprezentują zdanie większości katolików.

Obrzydlistwo do potęgi. Ten kościół niemiecki, który oddalił się już tak daleko od Watykanu, że praktycznie nic katolickiego w nim już nie istnieje, wysuwa roszczenia dalszego oddalenia.

A przecież wystarczy tylko jedna wypowiedź papieża, że usuwa on „automatyczną” ekskomunikę, która otrzymuje każdy katolik w Niemczech, który nie płaci podatku pościelnego, a ten protestancki zbór udający kościół katolicki zdechnie w ciągu roku.

Jakieś dwa miesiące temu przewodniczący tego zdeformowanego kościoła, Marx, wyraził się ostro, że kościół niemiecki nie jest żadną filią rzymską, dając do zrozumienia, że biskupi niemieckiego podatku kościelnego chcą sobie strugać własną religię i własny porządek życia religijnego.

Z utęsknieniem czekam na dzień, kiedy ta sprytna protestancka sekta rozleci się jak dom z kart. Wówczas będzie można założyć od nowa kościół katolicki w tym durnym kraju.