W tym poście, który jest drugim postem mówiącym o sercu wojownika, chcę poruszyć temat jakim jest… zranione serce wojownika.

      Wielu z nas ludzi na pewnych etapach swojego życia zostało zranionych przez różne osoby, środowiska, czasem nawet zostaliśmy zranieni przez swoich najbliższych, np. przez rodziców, rodzeństwo. Każdy z nas nosi w sobie rany, które zostały zadane w konkretnych sytuacjach, niestety te rany zostają z nami na zawsze, czasem może je uleczyć, ale wymaga to długiego i żmudnego procesu uzdrowienia tych ran. My mężczyźni w naszym życiu bardzo często odnosimy rany albo one zostały nam zadane przez kogoś lub czasem jest tak, że my zadajemy je sobie sami i wskutek tego nasze męskie serce jest mocno poranione, poharatane i wobec tego faktu są dwie drogi, które mężczyźni wybierają: pierwsza droga to droga, którą John Eldredge w książce „Dzikie Serce” nazywa wchłonięciem rany czyli po prostu zapominamy o tym, że zostaliśmy zranieni i żyjemy tak jakby tej rany nie było, ale niestety prawda jest taka, że ta rana istnieje, ale my udajemy że jej nie ma, natomiast druga droga to droga skupienia się na tej ranie i zapatrzenia się w nią. Istnieje jeszcze trzecia droga a mianowicie droga wejścia w tę ranę, ale wejścia w nią po to, aby Bóg mógł ją uzdrowić. Podejrzewam, że wielu z nas mężczyzn zostało kiedyś zranionych w jednym z ważnych dla nas obszarów mianowicie w obszarze naszej męskiej tożsamości, być może było tak iż tę najboleśniejszą ranę otrzymaliśmy od naszego ojca i może do tej pory nie potrafimy z tym sobie poradzić, może zostaliśmy tak mocno zranieni, że nie potrafimy przyjąć prawdy o sobie, że zostaliśmy stworzeni jako mężczyźni do tego, aby zostać wojownikami o to co w naszym życiu jest najważniejsze : o rodzinę, o małżeństwo, o nasze powołanie kapłańskie czy zakonne, o naszą pracę. Wielu z nas panowie nie potrafi tego przyjąć do wiadomości, ale prawda, którą Bóg o nas mówi jest taka : ZOSTAŁEŚ STWORZONY JAKO MĘŻCZYZNA DO TEGO, ABY ZOSTAĆ WOJOWNIKIEM O TO CO WAŻNE DLA CIEBIE, JESTEŚ WOJOWNIKIEM Z SERCEM ZRANIONYM, CO NIE UMNIEJSZA TWOJEJ TOŻSAMOŚCI JAKO WOJOWNIKA. Jezus najbardziej męski ze wszystkich ludzi, najlepszy wzorzec męskości, został zraniony na Krzyżu, a Jego serce zostało przebite włócznią. On był podobnie jak my Wojownikiem ze zranionym sercem. Maryja – Najpiękniejsza z Kobiet na ziemi, również miała serce zranione, i to zranione wielokrotnie poprzez zapowiedź Symeona o męce Jezusa, ucieczkę do Egiptu przed Herodem, przez szukanie Jezusa przez trzy dni w Jerozolimie, kiedy się zgubił ,Jej serce zostało zranione w momencie kiedy patrzyła na mękę i śmierć swojego syna, kiedy musiała złożyć Jego ciało do grobu. Panowie musimy w końcu przyjąć jedną prawdę o nas : jesteśmy wojownikami ze zranionymi sercami, musimy zaakceptować nasze rany i po prostu zaakceptować naszą tożsamość. Wielu z nas ludzi na pewnych etapach swojego życia zostało zranionych przez różne osoby, środowiska, czasem nawet zostaliśmy zranieni przez swoich najbliższych, np. przez rodziców, rodzeństwo. Każdy z nas nosi w sobie rany, które zostały zadane w konkretnych sytuacjach, niestety te rany zostają z nami na zawsze, czasem może je uleczyć, ale wymaga to długiego i żmudnego procesu uzdrowienia tych ran. My mężczyźni w naszym życiu bardzo często odnosimy rany albo one zostały nam zadane przez kogoś lub czasem jest tak, że my zadajemy je sobie sami i wskutek tego nasze męskie serce jest mocno poranione, poharatane i wobec tego faktu są dwie drogi, które mężczyźni wybierają: pierwsza droga to droga, którą John Eldredge w książce „Dzikie Serce” nazywa wchłonięciem rany czyli po prostu zapominamy o tym, że zostaliśmy zranieni i żyjemy tak jakby tej rany nie było, ale niestety prawda jest taka, że ta rana istnieje, ale my udajemy że jej nie ma, natomiast druga droga to droga skupienia się na tej ranie i zapatrzenia się w nią. Istnieje jeszcze trzecia droga a mianowicie droga wejścia w tę ranę, ale wejścia w nią po to, aby Bóg mógł ją uzdrowić. Podejrzewam, że wielu z nas mężczyzn zostało kiedyś zranionych w jednym z ważnych dla nas obszarów mianowicie w obszarze naszej męskiej tożsamości, być może było tak iż tę najboleśniejszą ranę otrzymaliśmy od naszego ojca i może do tej pory nie potrafimy z tym sobie poradzić, może zostaliśmy tak mocno zranieni, że nie potrafimy przyjąć prawdy o sobie, że zostaliśmy stworzeni jako mężczyźni do tego, aby zostać wojownikami o to co w naszym życiu jest najważniejsze : o rodzinę, o małżeństwo, o nasze powołanie kapłańskie czy zakonne, o naszą pracę. Wielu z nas panowie nie potrafi tego przyjąć do wiadomości, ale prawda, którą Bóg o nas mówi jest taka : ZOSTAŁEŚ STWORZONY JAKO MĘŻCZYZNA DO TEGO, ABY ZOSTAĆ WOJOWNIKIEM O TO CO WAŻNE DLA CIEBIE, JESTEŚ WOJOWNIKIEM Z SERCEM ZRANIONYM, CO NIE UMNIEJSZA TWOJEJ TOŻSAMOŚCI JAKO WOJOWNIKA. Jezus najbardziej męski ze wszystkich ludzi, najlepszy wzorzec męskości, został zraniony na Krzyżu, a Jego serce zostało przebite włócznią. On był podobnie jak my Wojownikiem ze zranionym sercem. Maryja – Najpiękniejsza z Kobiet na ziemi, również miała serce zranione, i to zranione wielokrotnie poprzez zapowiedź Symeona o męce Jezusa, ucieczkę do Egiptu przed Herodem, przez szukanie Jezusa przez trzy dni w Jerozolimie, kiedy się zgubił ,Jej serce zostało zranione w momencie kiedy patrzyła na mękę i śmierć swojego syna, kiedy musiała złożyć Jego ciało do grobu. Panowie musimy w końcu przyjąć jedną prawdę o nas : jesteśmy wojownikami ze zranionymi sercami, musimy zaakceptować nasze rany i po prostu zaakceptować naszą tożsamość.

     Jezu, prosimy Cię, daj nam zaakceptować prawdę o nas, zaakceptować prawdę o tym, że jesteśmy wojownikami, którzy mają zranione serca, daj nam przyjąć fakt, że tacy właśnie jesteśmy, ale że to nie umniejsza, ani nie odbiera nam godności wojowników. Maryjo Najpiękniejsza z Kobiet na ziemi, prosimy cię naucz nas jak akceptować rany naszych męskich serc.