,,Omega" Marcin Szczygielski

Uwaga, uwaga, nadchodzi książka polskiego autora! I to nie taka byle jaka jak większość współczesnych polskich książek (bądźmy szczerzy, taka prawda), ale bardzo dobra i wciągająca. Mimo młodego wieku bohaterki nadaje się dla wszystkich czytelników, jednak napisana została z myślą o dzieciach. Joanna jest uzależniona od komputera. Ale cóż, nie tym bym się martwiła. Pod nickiem tytułowej Omegi z okazji 12 urodzin dziewczynka dostaje link do darmowej gry. Gdy ją uruchamia komputer nie wyłącza się nawet po odcięciu zasilania. Teraz czeka ją nie lada zadanie: ma przejść najtrudniejszą grę z jaką przyszło jej się zetknąć o nieokreślonej liczbie poziomów. Jeśli straci wszystkie pięć żyć umrze naprawdę. A tym czasem traci je nie tylko za każdą przegraną, ale też za złamanie zasad programu. Gdy udaje jej się wydostać z mieszkania, spotyka bezimienne i bezpłciowe ,,dziecko". To niemowlak, który umie mówić. Towarzysz rośnie wraz z poziomami i coraz bardziej kogoś omedze przypomina... Świat gry jest jak koszmarny sen. Po kolei wszyscy których dziewczynka kocha umierają, a sprzymierzeńcy obracają się przeciwko niej. Trauma jaką przeżywa bohaterka odmienia cały jej charakter. Jednak im lepszym człowiekiem ona się staje, tym gorzej traktuje ją Dziecko. A otoczenie jest tak samo tajemnicze jak sama gra: dom z mięsa który umiera, sklep w którym za urodę płaci się wspomnieniami, świat zapomnianych ludzi. Tym czasem zdolności które Omega zdobyła jako gracz wcale jej się nie przydadzą. Bo ta gra nie jest taką grą jak gry które znamy. Dziewczynka nie da rady też uratować ukochanej babci, być może jedynej osoby na której jej zależy. Gdyby tylko Omega będąc na pierwszym poziomie obejrzała telewizję zanim wyszła z mieszkania... Tym razem piszę o książce dla dzieci. Poprosiła mnie o to młodsza siostra. Ciężko było wybrać. Chciałam znaleźć coś wciągającego, z wyobraźnią, dla dzieci ale poważnego. A ,,Omega" jest udanym dziełem dobrego pisarza, więc polecam!