„Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze część ze starego ubrania i robi się gorsze przedarcie. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki; i wino przepadnie, i bukłaki. Lecz młode wino należy lać do nowych bukłaków". Mk 2,21-22

Z nowego materiału (sukna) szyje się nowe ubranie (szatę). Dlatego nie da się łatać życia „starego człowieka” nowym i świeżym Prawem Ewangelii. Nieraz całe życie może nam upłynąć pod znakiem prób łączenia nowego ze starym, przeszłości z przyszłością. Chrystus jest nowością! Przeszłość, choć potrzebna i pożyteczna, musi ustąpić teraźniejszości. Inaczej doświadczymy rozdarcia serca.

Panie, proszę Cię o odwagę życia nowością Ewangelii. 

Stary bukłak symbolizuje człowieka zaprzedanego grzechowi, skostniałego w swym egoizmie, zamkniętego w rytualnym przestrzeganiu prawa. Młode wino (Duch Święty) rozrywa (wysadza) to, co stare. Jak nie da się pogodzić wody z ogniem, tak nie można żyć w Duchu Świętym i jednocześnie być przywiązanym do „starego” życia. Najlepszym mieszkaniem dla Ducha Świętego (wino) jest moje nowe serce. 

Panie, proszę Cię o łaskę nowego życia w Duchu Świętym.