Mt 20, 1-16

Mam wiadomość dobrą i złą jednocześnie. Otóż nie jesteśmy wcale lepsi od innych ludzi. W naszej pracy, działaniu, dążeniach, rozwoju, nauce. Choćbyśmy nie wiem jak starali się ich prześcignąć, mieć więcej, robić coś lepiej. Otóż wcale nie jesteśmy lepsi. Jeśli robimy dobrze, inne gorzej, tak samo jak wszyscy. 

Ale też nie jestesmy wcale gorsi od innych. Choćby nam to nie wiem jak wypominali, nie wiem co zarzucali, koniecznie starali się czegoś nas nauczyć tak a nie inaczej. Nie jesteśmy od nich gorsi, nawet gdy zwykle jesteśmy na końcu, no bo ktoś na tym koncu jest potrzebny. Ktoś robi coś powoli dbając bardziej o szczegóły, a w ogóle to całkiem dobrze że ktoś nie chce iść w góry, bo zostanie w domu przygotować obiad. 

Otóż to- nie jesteśmy gorsi ani lepsi od innych. Bywamy po prostu na nie swoim miejscu. W dobrej wspólnocie nie ma lepszych ani gorszych, każdy coś potrafi i każdy się przyda. Zamiast uczyć nas na siłę robienia wszystkiego dobrze, potrzebujemy nauczyć się odnajdywać swoje miejsce w planie Boga, miejsce gdzie nasze zdolności przydadzą się innym. Bo w planie Boga jesteśmy dobrzy do tego, do czego On nas powołał.