J 1, 19-28

Jaki jest sens głosić Słowo na pustyni? Czy cokolwiek? Czyż nie lepiej pójść tam gdzie są ludzie? W gwar miasta, gdzie przekrzykuje się poglądy i idee, gdzie jest tego wszystkiego za dużo i nikt nie słucha ? W każdym razie nie uważnie. Ta idea czy inna, brzmiała tak a może trochę odmiennie albo właśnie podobnie. 

Co innego na pustyni, czy w jakimś innym dziwnym miejscu. Na pustynię przyjda ci, którzy już opuścili miasto. Przesycili się jego hałasem, znudzili, rozczarowali. Poszukują czegoś innego. O, jest taki człowiek który wyszedł z miasta. Też ma go dość. Szuka czegoś innego. Pokazał swoim życiem że jest gotów coś zrobić, zmienić, wyrzec się czegoś dla swej idei. Chodźmy go posłuchać. 

Na pustyni słucha się inaczej. Wolniej, wyraźniej, dokładniej. Kolejny paradoks pustyni - czytając, słuchając mniej wiesz i pamiętasz więcej. Czy utknąłem już kiedyś gdzieś bez zasięgu z jedna książka czy czasopismem w ręce? Pewnie pamiętasz jej fragmenty do dziś. 

A gdybyś zrobił to celowo, z jedną małą książka o Bogu?