do nieba

Darek jest autystykiem i kilkanaście razy na dobę sprawdza czy świat czasem nie popadł w chaos, więc toczy z nami rutynowe rozmowy. 

- Wszyscy umrzemy - zaczyna 

- uhm, tak, wszyscy umrzemy 

- i ja też? 

- tak, ty też 

- i co potem? 

- pójdziemy do nieba - to ten przedziwnie błogosławiony tragiczny przywilej niepełnosprawnych, którzy nierozumiejąc tylu spraw nie są też w stanie świadomie i dobrowolnie popełnić zła. 

- i ja tez? 

- tak, ty tez- mrucze wypełniając jednocześnie w dokumentach jakieś urzedowe tabelki 

- umrę i pójdę do nieba? - upewnia się Darek 

- tak , śmierć jest jedyną droga do nieba - mrucze . Darek wychodzi a ja nagle słyszę swoje słowa. Boże, co ja takiego ważnego powiedziałam , odkryłam? Przecież to prawda. Śmierć jest jedyną drogą do nieba , jedyną brama, tylko że jak wszyscy chcemy się tam dostać, to umrzeć - niekoniecznie jeszcze dziś. 

Myślę o tym, bo jeden dobry znajomy, już w wieku dziadkowym, ma mieć poważną operację , która prawdopodobnie niewiele i tak pomoże. I jak tu sie modlić ,czego mu życzyć? Wiadomo, Bóg i bez naszych modlitw wie co ma robić, te modlitwy są bardziej dla nas, byśmy poznali i zaakceptowali Jego wole. No właśnie. Życzyć mu ale dalej cierpiał i bał się? Czy aby trafił prosto do nieba? Przecież to jest najlepsze. Ale jak można życzyć komuś śmierci? 

- wszyscy umrą 

- tak Dareczku, bo śmierć jest jedyną drogą do nieba