O Jezu miły, znów upadasz srodze, Leżysz pod krzyżem na golgockiej drodze. Nie brzemię drzewa Ciebie tak przygniata, Lecz grzechy świata.

Jezus przewraca się ponownie...

Przy skrzyżowaniu z ulicą kramów pada na ziemię. Droga staje się stroma, a On mimo pomocy Szymona jest bardzo słaby. 

Żołnierze krzyczą z wściekłości, że pochód się opóźnia. Dalsza droga będzie trudniejsza, a na końcu czeka ból i śmierć...

Czy nie byłoby łatwiej, gdyby umarł już tu?

Jednak chwilę po jęku bólu Jezus zbiera siły i wstaje. Widać, że zależy Mu na dotarciu do celu, z Jego oczu bije determinacja... Jak wtedy, gdy mówił o woli Ojca.

Mistrzu, naucz mnie tej wytrwałości.