Boleść przebiła tkliwe Matki serce, Kiedy ujrzała Syna w poniewierce. Milczy w boleści, tylko łzy mówiły: Synu mój miły!

Patrzą na siebie z takim bólem...

Miriam mało nie zemdlała, widząc z bliska Jezusa poranionego, brudnego i oplutego... Ten purpurowy płaszcz i cierniowy wieniec, okrutne szyderstwo... I przede wszystkim krzyż, znak hańby.

A i On, choć obolały i słaby, pewnie od biczowania, patrzy na Nią z troską... Zostanie sama, i w dodatku z opinią matki Skazańca...

To lekcja współczucia i troski o drugiego człowieka...