Widok z dołu 

tyle skruszyłem kamieni 
i tyle drzew połamałem 
umarłe było sumienie 
i gdy był żal nie płakałem 
  
sam ciemną mgłą otoczony 
wtopiony w samego siebie 
głaz który jest zrozpaczony 
o miłosierdziu nic nie wiem 
  
przysiadł się chociaż nie chciałem 
co może kogoś obchodzić 
że rakiem życie spaprałem 
do piachu bo idą młodzi 
  
do tyłu patrzył nie będę 
krupier już kart mi nie rozdał 
On mówi wszystko zdobędziesz 
wstał swoją rękę mi podał 
  
Zbynio518 
  
Zdjęcie-grafika Google