Oczy syna

jak co miesiąc pierwszy piątek
znowu jesteś u mnie Panie
teraz jednak był wyjątek
czułem że to pożegnanie

wiem że tam po drugiej stronie
liczy się co na sumieniu
strach i żal i dusza płonie
w przeogromnym mym cierpieniu

ciało Boga na leżąco
ból nie daje podnieść głowy
ale duchem na klęcząco
Bóg wie jestem honorowy

w pierwszy piątek z namaszczeniem
niech ból puści proszę czekam
tęsknię życia z rozrzewnieniem
płaczę ale nie narzekam

w przerażone oczy syna
zajrzał Bóg i się zlitował
jutro znów się dzień zaczyna
w innym czasie mnie zawoła

Zbynio518