Za marzeniem

chociaż idę nad przepaścią
lęku nie mam przed upadkiem
zbieram życie pełną garścią
krzyż i ból wpada ukradkiem

kiedyś duch skrzydła rozłoży
gdy czas przyjdzie niech uniesie
w kwiatach ciało me ułoży
tutaj w roztoczańskim lesie

stanie czas zniknie cierpienie
tylko miłość pozostanie
idę tam gdzie me marzenie
Ty tam czekasz na mnie Panie

Zbynio518