Za drzwiami

 

Zatrzaśnięte drzwi przede mną

a sam się pozbyłem kluczy

patrzę w szybę nadaremno

świat zza drzwi już nie powróci

 

siedzę z twarzą pokerzysty

szybę stłuc choć chcę nie mogę

czasem piszę wiersze listy

albo porozmawiam z Bogiem

 

to z tęsknoty jestem chory

wiem że nie ma już powrotu

co dzień uczę się pokory

po co innym mych kłopotów

 

Zbynio518