Srebrem dojrzała

 

Gorąca a spowszedniała

powoli nie tak od razu

młodzieńcza jakże dojrzała

teraz ma więcej wyrazu

 

nie znosi siebie nawzajem

i żyć bez siebie nie umie

uszczypliwości rozdaje

sercem się mieści w rozumie

 

farbą przed srebrem ucieka

cierpienia plecy wygięły

szalone echo z daleka

wspólnie nam lata minęły

 

słów nam praktycznie nie trzeba

wystarczy serce i oczy

dziś wspólna pamięć nam śpiewa

i wspólne życie się toczy

 

Zbynio518