Oderwany od świata

 

Póki oddech serca bicie

ciepło dobro zbieram w dłonie

tylko tyle warte życie

ile w drugim go zapłonie

 

więc co złapię to rozdaję

ludzki uśmiech zło przewraca

nawet luty staje majem

wiosna w każdym dniu powraca

 

złość i troski jak mgła nikną

gdy od świata się oderwę

bo gdy ciepło diabły milkną

dobro muszą zrobić przerwę

 

tak niewiele a wystarczy

bo dobro jest zaraźliwe

wciąż uśmiecha się nie warczy

jest uległe nie zgryźliwe

 

Zbynio518