Kastrat

 

Krzyczę ale drzwi zamknięte

patrzę nic się nie zmieniło

czy ktoś jeszcze mnie pamięta

czy dokładnie wszystko zgniło

 

kastrat pod słoikiem jęczy

przecież był po tamtej stronie

tu bezczynność mnie zadręczy

strzaskam słój i powiem koniec

 

żyłem byłem piłem jadłem

miałem wyznaczoną drogę

ale ślepy więc upadłem

gdy przejrzałem byłem z Bogiem

 

już nie jestem pępkiem świata

głupim w tłumie na ulicy

to co mam to zysk nie strata

wiem co się naprawdę liczy

 

Zbynio518