Oaza

Piach co otwiera źrenice
oazą w środku pustyni
przestrzeń zatarła granice
karawan gdzie Beduini

marzenia po zboczach piasku
wiatrem tęsknoty spuszczają
powieki w słonecznym blasku
jak palmy cień rozścielają

by spocząć na dalszą drogę
i łyk uśmiechu zaczerpnąć
znowu wyruszyć za Bogiem
póki tęsknoty nie więdną

Zbynio518