Za pan brat

 

Już nie żyję nawykiem

lecz za pan brat ze śmiercią

idziemy krawężnikiem

wszystkie chwile nas kręcą

 

śmierć i życie pod rękę

nawet szczęście zostało

bym pamiętał to mękę

ciało samo zabrało

 

niepotrzebne nam słowa

mam świadomość i zgodę

dusza zawsze gotowa

do stanięcia przed Bogiem

 

więc uśmiecham się stale

chcę zarażać radością

wejdę jeszcze na skałę

krzyknę Bóg jest miłością

 

Zbynio518