Jedna kartka

 

Jednej kartki potrzebuję

piszę powieść swego życia

wciąż początek wciąż startuję

zapisaną kartkę ściskam

 

już do teczki ich nie składam

trudno nawet jedną kartkę

dobrym słowem poukładać

żeby dziś było coś warte

 

żyję jakby stojąc w miejscu

bez zapasów przyszłych zbiorów

tylko dziś oddaję zmiętą

zapisaną kartkę Bogu

 

nie chcę wiedzieć czy je zbiera

wiem że jest nam Miłosierny

ufam zawsze tu i teraz

chcę być stały i niezmienny

 

Zbynio518