Mamo

 

Brak mi Twoich morałów,

dobrych rad i pouczeń.

Jesteś mym ideałem.

Czas pamięci nie stłucze.

 

Ciepło mam szczupłej dłoni,

słowa,mówione sercem.

Tęsknota bardziej boli,

gdy się nie jest już dzieckiem.

 

Cieniem,śladem mym kroczy,

chłopiec z rannym kolanem.

Pewny matki pomocy,

łzy do gardła złapane .

 

Widzisz? Nie zapomniałem

- Nie kłam,kochaj w pokorze.

Wnukom Twym przekazałem.

Choć dorosłem,pomożesz?

 

Zbynio518