Pusta klatka

 

Klatka która ciągle pusta

mimo wierszy słów składanych

metafora złotousta

dla niej słowa to kajdany

 

kocham cierpię czy żałuję

słowo klatką dla uczucia

literami nie poczujesz

marne słowo w próżnię rzucasz

 

kto miłości smak skosztuje

jak usłyszeć ból cierpienie

tylko Bóg wie to co czuję

Jego słowo pocieszeniem

 

czytaj lecz między wersami

słuchaj co świat chce zagłuszyć

serce niech płynie z chmurami

bo nie ma klatki dla duszy

 

Zbynio518