Nad Wieprzem

 

Usiądę w myślach nad Wieprzem

z kartek okręty ułożę

piórem zapiszę w nich wiersze

niech płyną rzeką nad morze

 

kadry pożółkłe latami

budzą jak defibrylator

myśli i duszę strofami

nie dają wspomnieniom zasnąć

 

gdzieś olcha w poprzek nad wodą

połączy światy brzegami

statki z papieru utoną

nie żółte strofy z kadrami

 

Zbynio518