Erato Roztocza

 

Chociaż spadam głową w dół

upajam się ambrozją

Erato u moich stóp

przenika mnie poezją

 

wzgórza strofami leżą

wersy cięte miedzami

litery trawą świeżą

bo wiosna nad polami

 

tam kościółek na głowie

w stawie jest zanurzony

a buk jodle opowie

jak już wiekiem zmęczony

 

że już wkrótce odpocznie

na swej Górze Bukowej

z jego nasion wyrosną

młode zdrowe i nowe

 

Zbynio518