Oderwany

 

Agnieszce Szczepanik

 

Ze wzrokiem w górę do Nieba

stąpając twardo po ziemi

będę szedł ile potrzeba

i nic już tego nie zmieni

 

na boki się nie rozglądam

ani do przodu za siebie

być może głupio wyglądam

lecz cel mój właśnie jest w Niebie

 

potykam się i upadam

idę bo jestem uparty

myślą że sam z sobą gadam

mówią nie jestem nic warty

 

że patrzę w jednym kierunku

że oderwany od życia

ja krzyż swój mam w podarunku

i drogę swą do przebycia

 

tak oderwany od świata

nie wiem jak długa jest droga

czy dni miesiące czy lata

lecz wiem że prosto do Boga

 

Zbynio518