Łódź

 

Stoi przy łóżku i czeka

tęsknota w postaci łodzi

przed nami podróż daleka

siadam odpływam nie w wodzie

 

wiosła zanurzam w marzeniach

pod nami ze wspomnień rafy

złe myśli smutne zdarzenia

wiosłem odgarniam gdy trafię

 

jak ciało czasem zawoła

gdy boli i chce ratunku

biegnę co sił ile zdołam

choć w łodzi na posterunku

 

i mówię mu co widziałem

że je zabiorę do łodzi

że dusza jest razem z ciałem

ciału ból szybciej przechodzi

 

Zbynio518