Oczy duszy

Wspomnień swoich dotykam
dłońmi sercem i duszą
jedyne co nie znika
mimo że się nie ruszam

przez powieki zamknięte
duszy otwarte oczy
oglądają co święte
piękno Roztocza zboczy

stare rynku uliczki
rodzinnego miasteczka
czas się tutaj nie liczy
bo to duszy wycieczka

pierwsza miłość i rozpacz
pierwszy szczyt i upadek
płynę duszą w obłokach
może wrócę nad ranem

by Ci znów podziękować
za możliwość wspomnienia
nic nie będę żałować
czekam przecież zbawienia

Zbynio518