Bez strat

Moje ścieżki już zarosły
rośnie na nich trawa kwiaty
dziury w nich w niepamięć poszły
jednak nie odczuwam straty

teraz wydeptuję łoże
czasem fotel przy kominku
wklęsłe w miejscu którym leżę
tak od lat bez odpoczynku

wklęsłość nie zarośnie kwiatem
fotel krzywy na siedzisku
staną się zużytym gratem
żywot skończą na śmietnisku

uczucia pamięć i miejsca
trawa i kwiaty zostaną
sprawię komuś trochę szczęścia
garść kwiatów zaniosę Panu

Zbynio518