KRZEW GOREJĄCY

Byłeś tylko powiewem
Bez żadnego znaczenia
I nie płonącym krzewem
Bez Swojego imienia
Znałem Ciebie z daleka
I nie miałem odwagi
Teraz jestem kaleką
Bez sandałów i nagi
Poznałem imię Twoje 
Przy Krzewie Gorejącym
Juz teraz się nie boję
I z sercem swym gorącym
Upadam na kolana
Będę Twe imię głosił
A w Syna Twego ranach
O przebaczenie prosił
Zbynio518