OCALENIE

Każdego dnia zmuszony
do uległości pokory
odruch złości tłumiony
zagłuszane potwory
ciągle molestowany
świat nie widzi litości
czuję się jak wybrany
żyć w pogardzie i złości
burzy zawsze unikam
z drogi wciąż schodzę złemu
ale krzywda nie znika
nie dam rady samemu
lecz ucieczkę mam jedną
i w ucieczce tej siła
Jezu  duszę mą biedną
ocal by nie zbłądziła

Zbynio518