ŁĄKA

Jest gdzieś woda życia,ukryta głęboko
Tutaj chwasty rosną,atmosfera zgnita
Nie ma żadnych kwiatów,chociaż wystrzesz oko
Nawet na tej ziemi,też lilia rozkwita
Chociaż pasterz pasie wilki zamiast owiec
Wkoło zapach lilii,z trudem się unosi
Czerpiąc wodę z głębin,rozwija listowie
Duch wiatr,jej nasiona,po chwastach roznosi
Czekaj dnia,gdy chwasty,wszystkie w ogniu spłoną
Pozostaną lilie i kwitnąca łąka
Ogrodnik dopieści,wszystko własną dłonią
I owcom,i kwiatom,nie grozi rozłąka
Zbynio518