SERCE

W bezmiarze czasu
W bezmiarze przestrzeni
Unosi się samotnie
Migająca miliardami iskier
Kula
Krąży samotnie
Co jakiś czas
Odrywa się od niej
W wielkim smutku Boga
Iskierka.Jedna,druga
Całe mnóstwo
Odpływają w nicość
Wieczne potępienie
To ich dusze
Kula wiruje
Skrzac niebiesko-białymi iskrami
Niebieskie,to Ewy
Białe,to Adamy
Mgła przesłania bezmiar
Pomału znika
Kula wciąż wiruje
Lecz nie traci już iskier
Zaczyna pulsować
W rytmie serca
Wyciągnięta dłoń
Obejmuje gwiaździste serce
Pierś Boga rozchyla się
Dłoń umieszcza tam serce
W piersi Wszechmocnego
Tam jego miejsce
Adam i Ewa wrócili
Do Edenu
Zbynio518