Chciałem zerwać piękną różę Dać swej pierwszej ukochanej Poraniłem swoje dłonie Kochać mi nie było dane Dziękuję Ci Dom rodzinny i tęsknota Piękne lata w życiu moim Ale przeszła już ochota I na skraju drogi stoję Dziękuję Ci Dzieci,które tak miłuje Nie odwiedzą teraz mnie Choć do Boga wykrzykuje Jest mi w sercu bardzo źle Dziękuję Ci Nie pamiętam już,jak dobrze Żyć bez bólu,cieszyć się Krzyż cierpienia dźwigam codzień By do Ciebie zbliżyć się Dziękuję Ci Wiem,że kochasz mnie nad życie Nieba chcesz przychylić mi Nie rozumiem wielu rzeczy Ale za to ufam Ci Dziękuję Ci Zbynio518