Bajka o marionetce

Dawno,dawno temu,w miejscu prześlicznym
Mistrz ulepił lalkę,a nawet dwie lale
Na wzór wziął sam siebie,choć w gronie nielicznym
Komuś Jego dzieło,nie trawilo wcale.
Dał im piękne życie,nawet nieśmiertelność
Dał im wolną wolę,mieli być posłuszni
I ktoś rzucił sznury w ich zwykłą codzienność
Powiązal kończyny,ledwie z życiem uszli
I tak sterowani jesteśmy do dzisiaj
Cóż nam z wolnej woli,kiedy powiązany
Wola mówi ,,przebacz,,a sznurek ,,zabijaj,
Sznurek nienawidzi,wola zakochany.
Trudno się uwolnić bez pomocy Boga
Szatan sznurki trzyma i nami steruje
Każe nam uważać każdego za wroga
Tylko Bóg jest z nami i ciągle miłuje
Tą Jego miłością rozerwiesz swe pęta
Przecież Jego dzieckiem zostałeś stworzony
Dał nam przecież słowo,a słowo rzecz święta
I Syn zbawil ludzkość i krwią odkupiony
Zbynio518.