30 dzień za mną... często po jakiejś chorobie ludzie mówią no wreszcie jest po staremu ,wreszcie jest tak jak dawniej.A u mnie nic absolutnie nic nie jest takie jak dawniej nic nie jest po staremu.Owszem moje otoczenie się nie zmieniło wciąż te same wschody i zachody słońca,Ci sami ludzie o 7:40 których mijam na swojej drodze od ponad 5 lat,ten sam okrągły stół w pokoju ,te same talerze na które nakładam obiad ... jednak ja już wiem że moje życie zaczęło się na nowo .Zupełnie na nowo .30 dni temu otrzymałam w darze   "biała czystą kartkę".Już zaczynam wierzyć w to że zostałam uzdrowiona nie rozumiem i nie pojmuje tego mistycyzmu jednak z pokorą chylę czoło przed Najwyższym nie zapominając o tym że jestem tylko marnym puchem w Jego rękach.I znów mam ten czas kiedy przyjmując Najświętszy Sakrament mam ochotę paść na twarz z wdzięczności.