ładna fachowa nazwa-noc zmysłów..i tyle w niej ładnego--człowiek przechodzi w swoim zyciu niejedna "noc"..nie zawsze zdaje sobie z tego sprawe..Pan Bóg oczyszcza każde serce..które nie zawsze jest tego świadome...wiedza?..lepiej czasem nie wiedzieć...tak,jest sie czego trzymać..a z drugiej strony .boisz sie  że grzeszysz..ze jestes zuchwałym...że skazujesz sie na potepienie w tej zuchwałości...jest ból..jest nieustajaca tęsknota..jest pragnienie...chwilami to przerasta..chwilami cie powala(dosłownie i moze to trwac godzinami)..i nie zawsze wiesz co sie dzieje---czy mozesz tesknic nie wierząc?..nie kochając?..bedąc obojetnym?..niechetnym?..oschłym wobec wszystkiego?....boisz sie pojęc.boisz sie własnego osądu i wgladu...mówisz..kluczysz..nazywasz żeby nie nazwać..oczekujesz ,ż ektoś wniknie w twój stan,twoje mysli..wypowie to i nazwie za ciebie...a jak nazwie..i tak nie masz pewności czy ufac..przecie nie zrozumiał...przecież nadinterpretował...przecież,cos próbował ci wmówic(co owszem kiedys wystepowało...czemu mówi o tym teraz,gdy nic  ztego nie zaistniało?)----cierpliwość,łagodność,oczekiwanie...uciekac od użalania sie nad sobą(nie jest łatwe)..uciekac od osądzania siebie(bardzo trudne)..wierzyc w Jego miłosć...gdy jestes tylko prochem,robakiem,grzechem,brudem...

musiałam to napisac...jest mi cięzko...jest mi trudno...i boli..mocno boli....i jest obawa..obawa,ze powróci to czego już nie ma..to co oczyszczone(?) zabrane(?)....czytałam przeciez o tym..boje sie ewentualnych powrotów..choć  z drugiej strony wraca to,co jeszcze nie do końca przepracowane,,co jakby uspione przez Niego(zamrozone,ja to nazywam)...boje sie powrotów

Duchowe sieroctwo...ani juz tu..ani jeszcze tam....uczysz sie trwać..masz świadomosć ściany..nic juz nie jest zalezne od ciebie...trwać w oczekiwaniue..trwać w bólu...na zwenatrz jest wszystko...w tobie...cisza i tesknota..nawoływanie..oczekiwanie...nic nie jestes w stanie z tym zrobic..absolutnie nic.