jest coś więcej,jest coś głębiej..to co oczywiste,jest całkiem inną oczywistością..coś co przestaje zajmować się tym co ulotne i przemijające..a dotyka wieczności..coś co jest o wiele bardziej rzeczywiste i prawdziwe,niz to do czego jesteśmy przyzwyczajeni,niz to co jesteśmy zdolni dotknąć,zobaczyć,zasmakować...jest to.
I nie oznacza to oderwanie od rzeczywistości i codzienności..to tylko sprawia ze rzeczywistość staje sie pełniejsza..a codzienność prawdziwa//bez zatrzymywania się na bzdetach typu-kto z kim,i dlaczego,bez potrzeby życia cudzym życiem,bez potrzeby szukania usprawiedliwień,dlaczego kogoś nie lubię,dlaczego omijam..dlaczego ta msza,ten ksiądz ;p--nie zatrzymują mnie ludzie...to bardzo  ważne,to bardzo potrzebne.
On dał mi ja za matkę,za towarzyszkę..i ją proszę o prowadzenie,o wprowadzenie mnie w głąb..w prawdę wieczności i nieprzemijalności.
ciesze sie ze nie jestem w tym "odczuciu"(?)..sama;)..ze jest ktos komu takze on zostala przez niego ofiarowana ;)..choć dawniej ,15 lat temu//wiem że to nie zludy ;)..On jest bardziej rzeczywisty,bardzuej możliwuy do przyjecia i dotknięcia,niż nam się wydaje