To już prawie trzy lata. Trzy lata w czasie których nic się nie zmieniło, codzienne słyszę to samo Pan Godot dzisiaj nie przyjdzie, a ja cały czas czekam tylko, że teraz już wiem że Pan Godot nie przyjdzie. O! Coś się jednak zmieniło. Wiem już, że Pan Godot nie przyjdzie, ale ja mimo to czekam. 

 

Czara goryczy dawno się przelała. Przecież nie może być inaczej jak coś się napełnia to musi się przelać. I co? No właśnie. Nic! Pan Godot nie przyszedł, dzisiaj pewnie też nie przyjdzie, a jutro..... Już wiem co usłyszę Pan Godot dzisiaj nie przyjdzie. 

 

Zadaję sobie często pytanie, dlaczego wciąż czekam, dlaczego nie zostawię tego wszystkie skoro wiem, że Pan Godot nie przyjdzie i już chyba nawet się z tym pogodziłem. Sam się sobie dziwię. Czego ja się tak naprawdę boję? Czego się obawiam? No właśnie. Czego.