św. Paweł mówi w 2 Liście do Koryntian 7:16: "Cieszę się, że we wszystkim mogę wam zaufać." Niestety moje zaufanie zostało podeptane w ostatnim roku przez wiele osób. Nie wiem czy będe potrafiła nadal byc tak ufna jak do tej pory. Za niektórych byłam nawet w stanie głowę dać, a okazało się że jestem dla tej osoby nikim i chyba nikim byłam przez ostatnie lata. No właśnie kobiety są naiwne i głupie i zapomniałam o tym i nieźle sie oparzyłam, oddając cała siebie i wszystko co mam. Chyba nie warto ufac człowiekowi, i powtarzać za prorokiem Izajaszem "Lepiej mieć nadzieję w Panu, niżeli ufać w człowieku. Lepiej mieć nadzieję w Panu, niżeli ufać w książętach". Myślę, że miną lata zanim będę potrafiła tak do końca komuś zaufać, nawet kobiety, pobożne ponoć potrafia wykorzystać naszą słabość i ufność. Szkoda, że tak sie stało, zamknęłam drzwi serca, kieliszek wykorzystania mojej ufności został przelany.