Czekanie, jak wiele ma współnego z wiarą i wiernością, ciągle te tematy przewijają się mi w życiu. W codzienności zapominam o naszych fundamentach, potrafimy się zauroczyć uczuciem, namiętnością, złośiwością, chęcią zemsty jest tego wiele, a zapominamy o tym co nadaje sens naszemu życiu i to nie są chwilowe uniesienia ale coś co daje poczucie stabilizacji i bezpieczeństwa i pewności. Wiara i wierność i prawdziwa odpowiedzialność za siebie, za swoje czyny, za drugą osobę, słowom wypowiedzianym przed Najwyższym w sakramentach.To daje siłę i poczucie sensu i chęć do życia. Jeżeli wierze w Boga, jeżeli ufam jemu to jestem wierna temu co mu powiedziałam w sakramentach i czekam, mimo że nic pewnego nie widzę, ubogacam sie tym co On mi daję ponieważ wiem że to dla mojego dobra i ma jakis cel. I życze sobie i kazdemu wierności kazdego dnia takiej jak ma ten pies czekający na pana w wierszu księdza Twarowskiego, zacytowanego poniżej:)

Czekanie

Popatrz na psa uwiązanego przed sklepem
o swym panu myśli
i rwie się do niego
na dwóch łapach czeka
pan dla niego podwórzem łąką lasem doi
oczami za nim biegnie i tęskni ogonem
pocałuj go w łapę bo uczy jak na Boga czekać