Księga Estery, nad którą się pochylam obecnie ukazuje mi wspaniałą postawe wuja i opiekuna Mardocheusza. Wierny człowiek. Nie bojący się czychających na niego wobec nieposłuszeństwa króla niebezpieczeństw. Jest wierny swojemu Bogu i Prawdzie i myślę że sobie. Ukazało mi to bezkompromisowość w wierze w Boga, który troszczył się o Naród Wybrany. Poprzez pryzmat tej postaci widzę, że warto być wiernym Bogu, Prawdzie, którą wyznaję oraz słowom które często były wyznane przed Bogiem. To daje wolność, o którą wszyscy walczą i krzyczą o niej a ona jest w zasięgu ręki. W sercu czystym i wiernym. Trudne, zwłaszcza w obecnych czasach, gdzie wszyscy chcieliby mieć wszystko łatwo, szybko i przyjemnie a w pozyskiwaniu swoich przyjemności często niszczą piękne rzeczy, które są stawiane na drodze. Doswiadczenia ostatnich miesięcy nauczyły mnie dostrzegać wspaniałe rzeczy i osoby, które mam wokół siebie, korzystać z ich pomocy ale i cieszyć sie ich obecnością. Cieszę się, że pozostałam wierna, mimo bólu i upadku, Bogu , Prawdzie i sobie.

Przeraża mnie, jednak postawa człowieka udającego i grającego pewne relacje i zachowania, a w konsekwencji łamiącego wszystkie prawdy, które są nam dane w dekalogu.  Łatwość niszczenia i niezauważania swojej słabości i zniewolenia jest przerażająca. Przejawia sie poprzez negowanie i zarzucanie innym wszystkich rzeczy do których samemu nie było sie zdolnym. Dzieki takiej postawie cierpią często najsłabsi.

Wiara Mordocheusza jest tutaj przecistawieniem sie takiej postawie, jego siła, moc i wiara są czymś w czym warto położyc swoje zaufanie."Dlaczego przestępujesz polecenia króla? Mówili do niego tak codziennie a on ich nie słuchał.

Piękna postawa, warta do naśladowania w obecnym zwariowanym świecie, gdzie różni królowie każa nam oddawać sobie cześć. Dlaczego dajemy sie tak manipulować i jeszcze bronimy sie hasłem bo wszyscy tak robia bo jest łatwo i prosto i nie trzeba ponieść żadnego wysiłku. A przeciez praca nad sobą ubogaca, zbliża do innych ludzi, prowadzi do poznawania prawdy o sobie a że czasami boli, to nic potem jest naprawdę pięknie.

Cudownie jest zachwycać sie pieknem osób, które nas otaczają, cudownie jest zauważąć piekno, które Pan Bóg daje nam w codzienności. Promyczki słońca zbierane z tych drobiazgów, dają piękne słońce życia.