Ostatnio powróciłam do czytania poezji i odnajduję w mojej półce z kśiążkami rózne ciekawe tomiki, do których wracam i staram się ubogacac różnorodną literaturą, prozą i poezją. napełniam moją dusżę różnymi cudownościami łatwymi i trudnymi, pięknymi i brzydkimi, smutnymi i radosnymi. Ciesze sie też że mam wokół siebie ludzi z szerokimi horyzontami. A poniżej wiersz o powyższym tytule

Skrzydło ptasie porzucone,

Futerał ze skrzypiec zdarty,

Kamień w środku wydrążony,

Sarkofag duszy otwarty.

Pusty obłok, pusty ornat,

płacz cierpliwy gliny miłej,

Melancholia tak potworna,

Że na męstwo nie ma siły.