W macierzyństwie kobiety, złączonym z ojcostwem mężczyzny, odzwierciedla się ta odwieczna tajemnica rodzenia, która jest w Bogu samym, w Bogu Trójjedynym (por. Ef 3,14-15). To ludzkie rodzicielstwo jest wspólne mężczyźnie i kobiecie. Jeżeli zaś kobieta, wiedziona miłością do swego męża, powie: „urodziłam dla ciebie dziecko”, słowa te znaczą zarazem: „to jest nasze dziecko”. Chociaż więc oboje razem są rodzicami swojego dziecka, to macierzyństwo kobiety stanowi szczególną „część” tego wspólnego rodzicielstwa, jego pełniej angażujący wymiar. Rodzicielstwo — chociaż należy do obojga — urzeczywistnia się o wiele bardziej w kobiecie, zwłaszcza w okresie prenatalnym. Kobieta też bezpośrednio „płaci” za to wspólne rodzicielstwo, które o wiele dosłowniej pochłania energie jej ciała i duszy. Trzeba więc, aby mężczyzna był tego w pełni świadom, że w tym wspólnym ich rodzicielstwie zaciąga on szczególny dług wobec kobiety. Żaden program „równouprawnienia” kobiet i mężczyzn nie jest gruntowny, jeśli tego nie uwzględnia w sposób zupełnie zasadniczy. Jan Paweł II, Mulieris Dignitatem

I często można zadać sobie pytanie" Dlaczego mężczyźni nie rozumieją tego?". Każde dziecko to cząstka kobiety oddana z wielkim zaangażowaniem emocjonalnym i fizycznym. Każde dziecko poprzez wychowanie posiada skarb dany przez swoją matke pod względem fizycznym i emocjonalnym. Tylko matka rozumie matkę.  Patrząc na moja przyjaciółke matke czwórki świetnych pociech, widzę siebie i wiem ile ją kosztuje poukładanie każdej chwili dnia, żeby móc pobrzebywać z każdym dzieckiem chociażby chwilę i żeby żadne nie poczuło sie odrzucone. Ostatnio miałam świetną sytuację w domu, jedno dziecko chwaliłam,i mówiłam że jestem dumna że ślicznie śpiewa, z syna jestem dumna bo najlepiej napisał sprawdzian a trzeci aniołek siedział w kuchni i krzyczy " a ze mnie kto jest dumny?:), więc odpowiedziałam że jestem dumna bo dzielnie mi pomaga w sprzatani. Dzieci także w domu chcą byc równe zarówno w ganieniu jak i chwaleniu. Od tamtej troszkę śmiesznej sytuacji staram sie pochwały rozdzielac jednakowo, ażeby już nikt nie poczuł sie odrzucony przez matke. Bo jako matka kocham wszyskich po równo, jednak miłość musze okazywać każdemu inaczej, ponieważ każdy z nich jest jednorazowym przypadkiem i to właśnie jest wspaniałe w całym trudzie macierzyństwa, kochac jednakowo a jednak inaczej.