http://www.youtube.com/watch?v=H5is5LTSgEY&feature=&p=28E8336AFC7AC52D&index=0&playnext=1 Jadąc w aucie słuchałam płyty Janusza Radka, jakos dziwnie utkwiły w moich uszach słowa powyższej piosenki " Lecz ludzi dobrej woli jest więcej i mocno wierze w to, że ten świat nie zginie nigdy dzięki nim"

Moje wartości , mój fundament został zachwiany przez cżłowieka, któremu oddałam kilkanaście lat życia, chyba najlepszych lat  siły witalności piekna i wieku. Oddałam dosłownie pod każdym względem. Wierność w każdym calu, na każdej płaszczyźnie, mimo bólu jaki zostawał mi zadany fizyczny i duchowy. Walczyłam i traciłam siebie, nawet nie zauważając tego. Można by tylko napisać: "znowu w życiu mi nie wyszło". Ale chyba nie oto chodzi. I to pioswnka mi to dzisiaj uswiadomiła, że dop óki mam wokół siebie ludzi dobrej woli, nie wchodzących bezczelnie butami w moje życie, tylko stojąc obok potrafiących  sie pochylić nad moją słabością to życie jest piękne.

Miło dostać SMS w środku dnia zawalonego góra problemów, pozdrowienia z ixowni, albo aniołku trzymaj się ciepło jestem z toba. Może kawka w Pożegnaniu z Afryką. Wspólny spontaniczny wypad do teatru, a do tego cudowne uśmiechy moich domowych skrzatów. I wiem że warto żyć i cieszyć się chwilą daną od Boga, mimo trudów i obelg rzucanych przez jedna osobę, która niestety nie umiała uszanować świętości danych przez Boga i której zabrakło przyzwoitości aby stanąć w prawdzie i pewne rzeczy naprawić.

Stwierdzam, że obudziłam sie ze strasznego snu, w którym zatraciłam swoje piękno i wrażliwość a walczyłam o przetrwanie swoje i małych domowników. Przez tą walke strasznie wyniszczyłam swoje wnętrze. Ale promyczki swiatła brutalnie mnie obudziły i pozwoliły ujrzeć prawdę niestety bolesną, Zobaczyłam moje niestety zniszczone życie, ale też widzę światło na lepsze, bo wiem że bedzie. Musze zamknąć ten rozdział aby zacząć kolejny z piękniejszym zakończeniem. Cieszę sie że nie zniszczono we mnie człowieka. Że nadal mam garstke wspaniałych przyjaciół, wielu znajomych i wierną rodzinę.