Dzisiaj miałam przyjemność uczestniczyć w spotkaniu dzieciaków z parafialnego zespołu muzycznego. Wiele radości, że razem stworzyli grupę, która chce razem być i przebywać a jeszcze do tego śpiewać. Cieszę się że widac jak dobry Pan Bóg działa przez te dzieciaki i mobilizuje także dorosłych do dostrzeżenia cudów, które się dzieją wokół nas często niedostrzegalnie. Po powrocie do domu miałam umówionego jeszcze jednego klienta, po załatwieniu spraw służbowych zadał mi pytanie czy zajmuję się sztuką. Zapytałam się skąd takie pytanie, a jako że nad moim miejscem pracy wisi ikona oraz krzyż, to właśnie było źródłem zainteresowania młodego człowieka. Więc przyznałam się że to jest część mojego życia. I było to źródłem dalszej rozmowy o Bogu, wierze i życiu wewnętrznym. Po raz kolejny Pan Bóg postawił na mojej drodze człowieka, który wierzy i wiarą chce się dzielić. Siedząc uśmiecham się do siebie zadając pytanie Jak tu nie wierzyć? Skoro Najwyższy podsuwa mi ciągle wierzących w moim życiu:)